[#cotamwkomiksie] Judith Peignen, Ariane Delrieu, Czarownica Zora, tom 1 Czarownica idzie do szkoły [Egmont]

 

Bardzo lubimy czytać komiksowe serie dla młodzieży, które ukazują się nie od razu w zbiorczym wydaniu, a w postaci kolejnych tomów/zeszytów. Ich lektura trochę przypomina oglądanie serialu, ale w dawnym stylu, kiedy na kolejne odcinki trzeba było czekać do ich premiery. Ale to, że mamy już ulubione cykle, nie oznacza, że nie przyglądamy się kolejnym, ciekawi, co wydawcy mają do zaproponowania. A mnie ostatnio wpadł w oko pierwszy tom komiksu Judith Peignen i Ariane Delrieu pt. Czarownica Zora.

Zora to żywiołowa dwunastolatka, która mieszka ze swoją babcią na dachu jednej z paryskich kamienic, gdzie razem znalazły schronienie w czasie polowania na czarownice. Ich niezwykły dom jest niewidoczny dla ludzkich oczu i otoczony rozległym magicznym ogrodem, który chroni od wszelkich niebezpieczeństw. Beztroskie życie nie trwa jednak długo. Między Zorą a Babuszką wybucha wojna pokoleń. Staruszka nalega, żeby jej wnuczka wiodła zwyczajne życie wśród ludzi, jednak Zora jest uparta. Będzie czarownicą i już! Pragnie rzucić się w wir przygód, ratować świat, prowadzić brawurowe życie i walczyć z potworami! Niestety Babuszka ma inne plany i dzięki potężnym czarom wysyła niepocieszoną wnuczkę do miejscowej szkoły. 

W świecie bez zaklęć i magicznych eliksirów Zora poznaje, czym jest przyjaźń, potrzeba niezależności, złośliwe docinki ze strony kolegów i… pierwsza miłość. Jednak wszystkie nowe doświadczenia mają też swoją cenę, której Zora nie jest gotowa zapłacić. Tą ceną jest magia.

Pierwszym, co zwróciło moją uwagę, są ilustracje. Ariane Delrieu naprawdę świetnie wykreowała postaci, zwłaszcza pełną przeróżnych emocji Zorę - trochę szaloną, trochę gniewną, ale i budzącą sympatię. Kolejne kadry komiksu są pełne życia i emocji, kolorów i niewątpliwego uroku. Zwyczajnie - cieszą oko i opowiadają historię razem z dialogami.

Bardzo ciekawa wydaje się koncepcja współczesnego świata, w którym nadal odbywają się polowania na czarownice, w związku z czym władające magią istoty muszą się ukrywać. A do tego główna bohaterka pozostaje pod opieką babci, bo rodzice zajęci są pomaganiem innym, a różnica pokoleń nie sprzyja porozumieniu. I jedynym sposobem na okiełznanie wnuczki i zapewnienie jej bezpieczeństwa wydaje się związanie jej mocy (interesującą metodą) i wysłanie do zwyczajnej szkoły.

Cała historia opiera się może na niezbyt oryginalnym koncepcie współistnienia świata magicznego i realnego oraz ukrytych przed ludzkim okiem mocy, ale wydaje się, że Peignen wykorzystuje ten motyw do opowiedzenia ciekawej historii, choć to będzie można ocenić z czasem. Na razie mamy do dyspozycji pierwszy tom, który zgrabnie wprowadza czytelnika w świat przedstawiony i od razu proponuje pierwsze emocje.

To ciekawie zapowiadająca się historia o nastolatce dysponującej magiczną mocą, która powinna pozostać w ukryciu. O poczuciu niedopasowania i frustracji. O odmiennych koncepcjach na życie w świecie ludzi. O zalążku przyjaźni i całym potencjale zdarzeń do wykorzystania w przyszłości. Z interesującą, niesforną bohaterką i rewelacyjnymi ilustracjami. Ja już czekam na więcej.

Scenariusz: Judith Peignen
Rysunki: Ariane Delrieu
Tytuł: Czarownica Zora, tom 1 Czarownica idzie do szkoły
Seria: Czarownica Zora
Przekład: Ernest Kacperski
Wydawca: Wydawnictwo Egmont

Egzemplarz recenzencki.