[#zwojtkowejbiblioteczki] Agata Romaniuk, Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę [Agora dla dzieci]

 

Powiedzenie "dzieci i ryby głosu nie mają" odchodzi na szczęście powoli do lamusa. Jednak dzieciakom wciąż brak poczucia sprawczości i wpływu na "dorosły" świat, w którym przecież na co dzień funkcjonują. A gdyby tak pokazać im, jaka tkwi w nich siła? I  że w słusznej sprawie warto zawalczyć? O tym właśnie opowiada Agata Romaniuk w swojej najnowszej książce dla dzieci pt. Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę. 

Tolo, a właściwie Anatol Nosek, chodzi do drugiej klasy. Bolo, czyli Bolesław, to jego młodszy brat, przedszkolak. Obaj chłopcy mieszkają z mamą zwaną Mamisiem i psem Szprotką w bloku w wielkim mieście. Jak wiadomo, wielkie miasto to przede wszystkim asfalt i beton, ale chłopcy mają szczęście, bo nieopodal nich znajduje się miejsce zwane Lisią Górką. Jest tu łączka kwiatowa dla owadów, dzikie boisko do grania w piłkę, ławeczka dla babci i groby trzech chomików o imieniu Leon. 

Aż pewnego dnia ktoś chcę im tę enklawę zieleni odebrać. Pojawiają się robotnicy i wielkie maszyny, tajemnicza tablica z nazwą inwestora i ogrodzenie. Ale dzieci nie zamierzają oddać górki bez walki. Razem z siostrami Owocówkami, czyli bliźniaczkami Maliną i Jagodą, obmyślają plan, jak powstrzymać betonowanie Lisiej Górki.

Mam wrażenie, że Agata Romaniuk jest literackim Midasem, bo czego się nie tknie, zamienia w złoto. Reportaż? Nie ma sprawy. Powieść obyczajowa? Proszę bardzo. Kocia seria dla dzieci? To dołóżmy jeszcze Precelkowy spin-off dla maluchów. Teraz zaś wpadła na pomysł kolejnej serii, w której oddaje głos dzieciom. I znów wyszło to bardzo zacnie.

Książka jest świetnie napisaną historią, która spodoba się dzieciom w wieku wczesnoszkolnym i starszym przedszkolakom. Napisana z lekkością i humorem, jednocześnie z powagą traktująca dziecięce emocje i dążenia. Jej siłą napędową jest grupka sympatycznych, rezolutnych dzieciaków, które działają zamiast rozważać siłę swojej mocy sprawczej i nie kwestionują możliwości wpływu na decyzje dorosłych.

Tolo i Bolo są bardzo barwni, ale też na swój sposób zwyczajni. Nie mają supermocy, a zakres ich aktywności może nie jest spektakularny. Ale niezawodnie potrafią rozpoznać, o jaką sprawę warto walczyć, i nie wahają się przed szukaniem przeróżnych rozwiązań. Co ważne, nie działają sami i angażują w ratowanie Lisiej Górki kolejne dzieciaki, a także dorosłych. Wspólnymi siłami mogą zdziałać więcej i realnie wpłynąć na otoczenie.

Agata Romaniuk pokazuje, że nie trzeba być Gretą Thunberg by dotrzeć do osób, w których gestii pozostaje wydawanie decyzji, a także akcentuje moc współpracy i zaangażowania w pokojowe działania. To bardzo mądra, ale i ciekawa opowieść o tym, jaka moc drzemie w dzieciach i w jaki sposób można działać w obronie tego, na czym nam zależy.

Książka została kapitalnie zilustrowana przez Annę Oparkowską, która zwizualizowała nie tylko zadziornych chłopców i ich przebojowe przyjaciółki, ale sportretowała nie mniej niż oni barwnych dorosłych, z przepięknym wizerunkiem Mamisia na czele. Przyznam, że po lekturze raz jeszcze obejrzałam wszystkie ilustracje i uważam, że idealnie pasują do klimatu opowieści.

Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę to książka zabawna, lekka i łatwa w odbiorze, a jednocześnie mądra i empatyczna, przesycona szacunkiem do dziecięcego odbiorcy. Opowiada o tym, jak wiele znaczą zielone enklawy w mieście, a także jaka siła drzemie w dzieciach. To historia o przyjaźni, determinacji, współpracy i gromadzeniu wokół siebie osób chętnych do zaangażowania. Jest naprawdę świetna i już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Noskami, Mamisiem i Szprotką.

Autor: Agata Romaniuk
Tytuł: Tolo i Bolo ratują Lisią Górkę
Ilustracje: Anna Oparkowska
Seria: Tolo i Bolo
Wydawca: Agora dla dzieci

Egzemplarz recenzencki.