[#cotamwkomiksie] W 80 dni dookoła świata i Wehikuł czasu, czyli komiksowe adaptacje klasyków literatury [Egmont]

 

Wydawnictwo Egmont sukcesywnie powiększa swoje portfolio komiksowych adaptacji klasyków literatury. Ostatnio pojawiły się dwie kolejne - W 80 dni dookoła świata Juliusza Verne'a i Wehikuł czasu H.G. Wellsa. I warto zwrócić na nie uwagę.

Juliusz Verne, W 80 dni dookoła świata

W 1872 roku okrążenie kuli ziemskiej w 80 dni, czyli 1920 godzin, czyli 15 200 minut, było niezwykłym wyzwaniem. Podjął je angielski dżentelmen, Fileas Fogg, zakładając się z innymi członkami londyńskiego klubu „Reform”, że dokona tego wyczynu. Wraz z wiernym służącym Obieżyświatem rusza w niebezpieczną podróż dookoła świata, ścigany przez agenta angielskiej policji, podejrzewającego go o napad na Bank Anglii. Czy uda mu się osiągnąć cel w założonym czasie?

Autorem komiksowej adaptacji powieści Juliusza Verne`a jest francuski scenarzysta, rysownik i kolorysta Chrys Millen, znany głównie z tematyki science-fiction („L`Aviateur”).

H.G. Wells, Wehikuł czasu

Londyn, koniec XIX wieku. Grupa przyjaciół spotyka się na kolacji u mężczyzny, który twierdzi, że jest pierwszym podróżnikiem w czasie. Pokazuje on zgromadzonym skonstruowany przez siebie wehikuł czasu i opowiada historię swojej pierwszej podróży – do roku 802 701. Ziemię mieli wówczas zamieszkiwać Elojowie, potomkowie ludzi, żyjący w harmonii, spędzający czas na zabawie i przyjemnościach. Jednak pod ziemią żył inny gatunek: Morlokowie, istoty podobne do małp, które w nocy wychodziły na powierzchnię, aby porywać Elojów. Na dowód, że jego opowieść nie jest fikcją, Podróżnik pokazał swoim gościom kwiaty, podarowane mu przez jednego z Eloji, a potem opuścił ich, by wyruszyć w kolejną podróż…

„Wehikuł czasu” Herberta George`a Wellsa jest pierwszą powieścią opowiadającą o podróżach w czasie, stanowi również fascynującą metaforę i krytykę nierówności społecznych, panujących w wiktoriańskiej Anglii. Nawiązuje także do stworzonej wtedy teorii degeneracji społeczeństwa.

Autorem komiksowej adaptacji powieści jest scenarzysta działający pod pseudonimem Dobbs, znany u nas z serii Papieże w historii („Jan Paweł II”), natomiast rysunki wykonał francuski rysownik Mathieu Moreau.

***

Oba komiksy to przykład adaptacji literackiego klasyka na język komiksu, ale dostosowany do odbiorcy nastoletniego. Narrację w znacznej części zastępują komiksowe kadry (i wszystko to, co rozgrywa się między nimi), a dialogi zostają skomponowane z dostosowaniem do "dymków". Ze względu na nośnik są uproszczone do najważniejszych kwestii, ale płyną żywo i warstwa tekstowa doskonale współgra z wizualną.

Adaptacje są świetnie narysowane - z dbałością o estetykę, dynamikę akcji, czytelność gestów, mimiki i scen. Są barwne, ale nie przytłaczające i pozwalają cieszyć się z historii. Historii nieco okrojonej względem oryginału, ale pozostawiającej sedno każdej z opowieści i pozwalającej na poznanie całości fabuły w sposób przystępny.

Być może części z was sięganie po komiksowe adaptacje klasyków literatury wydaje się pójściem na łatwiznę, ja jednak uważam, że to szansa, by młodzi odbiorcy zapoznali się z tymi dziełami. Nie oszukujmy się, większość z nich napisana jest językiem, który młodzież odrzuci jako archaiczny, niezrozumiały i trudny, a komiks pozwoli im cieszyć się tym, co w klasyku najważniejsze - historią. Oczywiście jest szansa, że z czasem sięgną też po oryginały, ale jeśli tak się nie stanie, przynajmniej będą umieli rozpoznać nawiązania do tych wybitnych klasyków literackich. Komiks jest okazją do poznania dzieł, do których odwołują się często twórcy innych książek czy filmów, a dzięki temu staje się przepustką do pełniejszego uczestnictwa w kulturze. Komiks bowiem nie stanowi konkurencji dla książek, jest po prostu innym medium do opowiadania historii.

Tytuł: W 80 dni dookoła świata
Scenariusz: Chrys Millien
Rysunki: Chrys Millien 
Przekład: Nika Sztorc

Tytuł: Wehikuł czasu
Scenariusz: Dobbs

Rysunki: Mathieu Moreau
Przekład: Nika Sztorc

Egzemplarze recenzenckie.