[#dlanajmłodszych] Eliza Piotrowska, Kapibara Barbara [Agora dla dzieci]

 

Zwierzęca seria książek dla dzieci wydawanych przez Agorę dla dzieci długo kręciła się wokół naszych rodzimych zwierzaków. To z nich młodzi czytelnicy dowiadywali się czegoś o faunie naszego kraju - dzikach, bocianach itp. Z drugiej strony trudno oczekiwać, że rosnący "trend kapibarowy" ominie książki dla najmłodszych. W końcu te zwierzaki mają w sobie tyle uroku. I tak oto do naszych rąk trafiła Kapibara Barbara Elizy Piotrowskiej.

Kapibara Barbara mieszka w brazylijskim Pernambuco, uwielbia taplać się w wodzie, słuchać śpiewów Feliksa i jeść trawę (koniecznie od prawej do lewej!). Jest ciekawa świata i kiedy chce coś zrobić, to po prostu to robi!

W ten sposób trafia na lekcje baletu, zakłada własną szkołę tańca i pomaga prowadzić kuzynowi rodzinny biznes, choć nie ma pojęcia, co to trudne słowo znaczy.

Jednak, mimo że nie brakuje jej przygód, Barbara chce czasem być sama i patrzeć na kolibry. Nie lubi skomplikowanych rzeczy i nie musi wszystkiego rozumieć. Uważa, że to, co proste jest najlepsze! I chyba ma rację…

Bardzo byłam ciekawa, jaką historię zaserwuje nam autorka, znana z umiejętności pisania z humorem i lekkością, które trafiają do najmłodszych odbiorców. Książka podzielona jest na rozdziały, które są jakby osobnymi opowiadaniami i pozwalają przyjrzeć się małej sympatycznej bohaterce w wielu różnych sytuacjach, gdzieś z pogranicza zwierzęcego i ludzkiego świata.

Przyznam, że początkowo trudno mi się było do książki przekonać właśnie przez zdecydowanie dalej idącą antropomorfizację bohaterki niż miało to miejsce w innych książkach w zwierzęcej serii. One też myślały trochę po ludzku i w pewnych aspektach były do ludzi podobne, ale żyły jednak w naturze i zachowywały się w sposób dla swojego gatunku charakterystyczny. Tu zyskaliśmy kapibarę próbującą tańczyć w balecie (ubraną w tiulową spódniczkę), ciotkę w kapeluszu siedzącą z ludźmi w salonie, a nawet lekcje w szkole.

Jednak, jak to mówią, im dalej w las, tym lepiej, bo można odkryć, że te zabiegi autorka stosuje bardzo celowo. Zestawiając zwierzę i człowieka w porównywalnych sytuacjach, świetnie udało się Elizie Piotrowskiej zaakcentować, że to, co zwierzęce, nie znaczy gorsze, a to co ludzkie - lepsze. Jednocześnie w każdej historii pojawiały się kolejne informacje o samych kapibarach i stylu ich bytowania, ale też ważna lekcja o szacunku dla natury i konieczności ochrony przyrody.

To historia, która ma posmak egzotyki, a jednocześnie porusza wiele uniwersalnych tematów - zarówno tych ekologicznych, związanych z nieumiejętnością człowieka do cieszenia się kontaktem z naturą, ale też opowieść o przyjaźni i odwadze bycia sobą. Lekka, przystępna i zabawna, a do tego pełna barwnych ilustracji świetnie portretujących naszą sympatyczną bohaterkę. Z pewnością najmłodsi ją pokochają.

Autor: Eliza Piotrowska
Tytuł: Kapibara Barbara 
Wydawca: Agora dla dzieci

Egzemplarz recenzencki