[#cotamwkomiksie] Judith Peignen, Ariane Delrieu, Czarownica Zora, tom 3. Biała magia [Egmont]

 

Dwa pierwsze tomy komiksowej serii autorstwa Judith Peignen i Ariane Delrieu pt. Czarownica Zora przypadły mi do gustu zarówno w warstwie wizualnej, jak i fabularnej. Na ten moment mogę stwierdzić, że to jedna z moich ulubionych serii dla młodszej młodzieży. Wyczekuję kolejnych tomów i uważnie śledzę rozwój wydarzeń. Mogę potwierdzić, że Biała magia trzyma poziom.

Zora i jej babcia, ofiary okrutnego polowania na czarownice, znalazły schronienie na dachu jednej z paryskich kamienic. Zora spędza dnie na lekcjach w szkole, a kiedy wraca do domu, uczy się władać magią. Pod żadnym pozorem nikomu nie może wyjawić istnienia czarodziejskiego świata, w którym żyje. Ma również absolutny zakaz posługiwania się białą magią na korzyść nieczarowników. Jednak kiedy jej koleżanka z klasy, Minh, pada ofiarą bezlitosnych żartów i złośliwości, Zora postanawia ruszyć jej na ratunek. W końcu po co jej magiczne moce, jeśli nie może ich użyć, żeby pomóc przyjaciółce?

Nadal moją uwagę zwracają ilustracje. Ariane Delrieu naprawdę świetnie wykreowała postaci, zwłaszcza pełną przeróżnych emocji Zorę - trochę szaloną, trochę gniewną, ale i budzącą sympatię. Kolejne kadry komiksu są pełne życia i emocji, kolorów i niewątpliwego uroku. Zwyczajnie - cieszą oko i opowiadają historię razem z dialogami. W drugim tomie pod tym względem nic się nie zmienia, a kolejne kadry aż się proszą, żeby dłużej zawiesić na nich oczy.

Koncepcja współczesnego świata, w którym wciąż odbywają się polowania na czarownice, w związku z czym władające magią istoty muszą się ukrywać, już nie zaskakuje, bo zdążyliśmy się z nią oswoić. Ale za to ciekawie jest poznawać kolejne aspekty tego świata i to, jak sytuacja wpłynęła na kształt magicznej rzeczywistości. Prawa, które obowiązują wszystkie czarownice, wynikają bezpośrednio z zagrożenia i w trzecim tomie dostajemy ich kolejną odsłonę.

Świat Zory to nauka poruszania się po świecie niemagicznym, w szkole pełnej zwyczajnych dzieciaków, ale też cała "kultura" korzystania z magii, zwyczaje, a także historia. Trzeci tom dostarcza nam garść wyjaśnień co do tego, dlaczego "zwyczajni" tak zawzięcie polują na czarownice. Chętnie zagłębiłabym się w szczegóły, bo moim zdaniem ta historia jest zbyt szczątkowa, jednak rozumiem, że taka jest konwencja komiksu.

Cała historia opiera się może na niezbyt oryginalnym koncepcie współistnienia świata magicznego i realnego oraz ukrytych przed ludzkim okiem mocy, ale Peignen sprawnie wykorzystuje ten motyw. To historia z potencjałem, sukcesywnie rozwijana i ze sprytnym cliffhangerem na końcu. Czekam na to, co jeszcze się wydarzy.

Scenariusz: Judith Peignen
Rysunki: Ariane Delrieu
Tytuł: Czarownica Zora, tom 3. Biała magia
Seria: Czarownica Zora
Przekład: Ernest Kacperski
Wydawca: Wydawnictwo Egmont

Egzemplarz recenzencki