Tomasz Samojlik, Tarmosia [Agora dla dzieci]

 

Zwierzęca seria książek dla najmłodszych czytelników wydawanych przez wydawnictwo Agora, a obecnie przez jego imprint, czyli wydawnictwo Agora dla dzieci, powoli się rozrasta. Był już Lolek, Ambaras, Wojtek i Dzik Dzikus, teraz przyszła kolej na Tarmosię. I to napisaną przez nie kogo innego, a Tomasza Samojlika, specjalistę o żubrów Pompików i zwierzaków maści wszelakiej (a także autora uroczego Wiedźmuna). 

Tarmosia jest młodą borsuczycą, która mieszka w norze razem z mamą, tatą i przyszywanym dziadkiem. Wkrótce dołączają do nich dwaj nowo narodzeni bracia Tarmosi. I... jeszcze ktoś, kto bardzo chce zamieszkać w borsuczej norze. Nowi lokatorzy mają dziwne zwyczaje i, podobnie jak mama Tarmosi, małe dzieci.

Tata Tarmosi nie zgadza się na dzielenie lokum z innymi zwierzętami, mimo że mają całkiem przekonujący powód, by szukać schronienia poza własnym leżem. Pytanie, czy rodzinie Tarmosi uda się porozumieć z intruzami...

Tomasz Samojlik proponuje młodym czytelnikom wyjątkową opowieść, w której poznamy zwyczaje niektórych mieszkańców Puszczy Białowieskiej. Oczywiście na pierwszym planie są borsuki i to na przykładzie życia borsuczej rodziny dowiedzieć się można najwięcej o tym gatunku - o zimowym śnie, budowaniu korytarzy, zamiłowaniu do czystości, zwyczajach żywieniowych...

Choć borsucza rodzina rozmawia ze sobą całkiem jak ludzie, to zachowują wszystkie charakterystyczne dla gatunku cechy, dzięki czemu dzieci podczas lektury zyskują też cenną wiedzę o ich życiu. Podobnie z resztą jak o zwyczajach lisów, wilków i jenotów, które również są bohaterami tej historii. Mogą się wraz z Tarmosią zadziwiać światem, a jednocześnie poszerzać lub zdobywać wiedzę.

Sympatyczni bohaterowie tej książki sprawiają, że to opowieść pełna ciepła, ciekawie napisana i - co najważniejsze - bardzo pouczająca.

Tomasz Samojlik stworzył coś więcej niż tylko historię o zwierzętach. Napisał wyjątkową historię dotykającą wielu uniwersalnych tematów. Tarmosia jest przecież historią o rodzinie, i to bardzo podobnej do ludzkiej, w której każdy ma swoje miejsce, której członków łączy miłość, ale też w której zdarzają się nieporozumienia. Jest też historią o wspólnocie i otwieraniu się na "obcych", którzy do niej docierają. Historia podejmuje temat przywiązania do tradycji i potrzeby niesienia pomocy, a także o tym, co możemy zyskać, działając dla dobra innych.

Autor podjął w tej historii również bardzo ważną kwestię, jaką jest ingerencja człowieka w dziką przyrodę. Wszystko, co wydarza się w tej historii, cała ta migracja zwierząt, wiąże się wyraźnie z działalnością ludzi na terenach będących domem zwierząt. I choć wydaje się, że temat pojawia się zaledwie w zarysie, nie sposób przegapić tego wniosku, gdy poskłada się razem elementy historii każdego zwierzęcia.

Książka jest bardzo ładnie wydana, na dobrej jakości, grubym papierze, w twardej oprawie, i została przepięknie zilustrowana przez Annę Grzyb. Ilustracje są barwne, żywe, ciepłe i urocze, a widoczni na nich bohaterowie cieszą oko i zyskują sympatyczne oblicze. Obrazki świetnie uzupełniają tekst i są jego ozdobą.

Tarmosia to książka, którą z powodzeniem można czytać starszym przedszkolakom i młodszym uczniom. Mądra, świetnie napisana, interesująca, ciepła historia o zwierzętach zachwyci młodych czytelników, którzy uwielbiają opowieści o zwierzętach, garściami czerpiące z ich naturalnych zwyczajów. Tomasz Samojlik jak zwykle nie zawodzi, a książki sygnowane jego nazwiskiem można brać w ciemno. Co ważne, historia porusza wiele ważnych także dla dzieci tematów, dlatego śmiało można wykorzystać ją jako początek rodzinnej dyskusji. Oboje z Wojtkiem uważamy, że książka jest urocza, a mnie najbardziej ujęły "uwagi końcowe", w których autor wyjaśnia, skąd wzięły się imiona bohaterów! 

Autor: Tomasz Samojlik
Tytuł: Tarmosia
Ilustracje: Anna Grzyb
Wydawca: Agora dla dzieci