Agnieszka Wolny-Hamkało, Trafostacja [Dwie Siostry]

 

W zalewie banalnej literatury young adult i nadmiernie rozbudowanych powieści rodem z Wattpada, dobrze jest trafić na coś niebanalnego i niepowielającego schematów. Taką lekturą, skierowaną do młodych dorosłych, choć nie tylko, jest Trafostacja Agnieszki Wolny-Hamkało.

Niewyjaśnione zaginięcia, potężne nowe technologie i tajemnicze artefakty. Stara przyjaźń i rodząca się miłość. Lęk, zachwyt i halucynacje… Zaskakująca dystopijna powieść dla miłośników niebanalnego YA.

Łąka koło Instytutu nie jest zwyczajnym miejscem. Rośliny rosną tam niepokojąco bujnie, od ziemi bije dziwne ciepło, a czas płynie jakby wolniej. Ludzie wolą trzymać się od niej z daleka.

Ale Szymon nie boi się dziwnych miejsc. Właśnie tam, nad rzeką, spotyka Helenę. Najlepszą z anomalii, jakie przytrafiły mu się tego feralnego lata.

To ona wpada na pomysł, który wciągnie ich w niebezpieczne dochodzenie i podsunie alarmującą myśl – co, jeśli wszystkie te anomalie łączą się ze sobą?

Myślę, że najlepiej opisują tę historię dwa słowa - oniryczna i niepokojąca, i oba te słowa wskazuję jako zalety. Choć, muszę to szczerze powiedzieć, nie każdy odbiorca wejdzie w tę historię gładko. Barierę może stanowić właśnie owa oniryczność, która sprawia, że próg wejścia w historię jest nieco podwyższony. Autorka kreśli sugestywne, ale pozornie oderwane od siebie obrazy, które dopiero z czasem zaczynają się składać w całość.

Niesamowita od początku jest atmosfera opowieści, jakby zawieszona na granicy dnia i nocy, niepokojąca jak szybko zapadający zmrok, wypełniona chłodem nocy rozpraszającym ciepło dnia. Autorka świetnie buduje napięcie, konstruując poszczególne sceny i pozostawiając sporo niedopowiedzeń. Tajemnica nęci i sprawia, że czytelnik pragnie podążyć za akcją i poznać odpowiedzi na pojawiające się raz za razem pytania.

Akcja jest tu niespieszna, a cała opowieść pozostaje oszczędna i kameralna. Ma nieprzesadnie rozbudowaną formę, która idealnie pasuje do tej historii. Pozwala wykorzystać zbudowane napięcie, ale nie popaść w niepotrzebne dygresje. Skondensowana forma sprzyja też utrzymaniu uwagi i doskonale się sprawdza przy tej niepokojącej historii.

O samej fabule powiedzieć nie można zbyt wiele, żeby pozostawić innym przyjemność odkrywania. Dość powiedzieć, że mamy pozornie zwyczajną okolicę, w której dzieją się dziwne rzeczy. Zniknięcia czy śmierci nie budzą nawet sensacji, ludzie po prostu coraz bardziej omijają okolice trafostacji, choć pewnie nawet nie zastanawiają się dlaczego. Anomalia stała się dla nich częścią codzienności.

I to właśnie tu krzyżują się drogi dwojga młodych ludzi - Szymona i Heleny. Tu także rodzi się nieśmiałe uczucie między nimi, równie nieuchwytne w słowa jak fenomeny właściwe temu miejscu. A potem... potem jest śmierć dziadków, odkrycie dziwnego przedmiotu i prowadzone na własną rękę śledztwo, które prowadzi do... ciekawych odkryć.

Wciągnęła mnie ta książka niczym jedno z niepokojąco dziwnych opowiadań Stephena Kinga. Autorka doskonale konstruuje intrygę, splatając tajemnicę i grozę z opowieścią o młodzieńczym uczuciu, zaborczym, zazdrosnym, nienazwanym, rodzącym się między dwojgiem bohaterów. Świetnie prowadzi akcję w tej onirycznej formie, a na koniec zamaszystym ruchem stawia kropkę nad i, serwując zaskakujący twist i pozostawiając z nim czytelnika w osłupieniu.

To powieść o zacieraniu granic - w uczuciach i relacjach, ale też w tym, co rzeczywiste i nierzeczywiste. A przede wszystkim o zacieraniu granic między tym, co ludzkie, a tym, co właściwe maszynom. Rewelacyjna, niepowielająca schematów lektura. 

Autor: Agnieszka Wolny-Hamkało
Tytuł: Trafostacja 
Wydawca: wydawnictwo Dwie Siostry

Egzemplarz własny