[#cotamwkomiksie] Mariko Tamaki, Steve Pugh, Harley Quinn. Piękna katastrofa [Egmont]

 

Komiksy i powieści graficzne mają sporo do zainteresowania swoim czytelnikom - zarówno tym najmłodszym, prześlizgującym się wzrokiem po obrazkach, jak i tym całkiem dojrzałym, szukającym niebanalnych, ciekawych i niepowtarzalnych fabuł, a nawet niejednoznacznych opowieści. Wśród nich znaleźć można publikacje skierowane do czytelników nastoletnich, jak choćby cykl DC Powieść graficzna 13+ i reprezentującą go Harley Quinn. Piękna katastrofa.

Cykl, o którym wspominam we wstępie, to zbiór powieści graficznych dedykowanych młodym czytelnikom, poruszających ważne tematy społeczne. Składają się na niego pojedyncze albumy poświęcone nastoletnim bohaterom znanym z komiksów DC. Jak podkreśla wydawca: "świat oglądany oczami młodych ludzi nie zawsze jest pięknym i przyjaznym miejscem, a problemy, z którymi przyjdzie zmierzyć się bohaterom, przerosłyby niejednego dorosłego. Na szczęście w ich życiu nie zabraknie również miejsca na przyjaźń, radość czy szalone przygody". Autorami poszczególnych tomów są doskonale znani nastoletnim czytelnikom pisarze o międzynarodowej sławie tworzący literaturę dla młodzieży. Za warstwę graficzną odpowiadają utalentowani ilustratorzy i rysownicy.

Piętnastoletnia Harleen Quinzel to energiczna, wesoła, choć może trochę porywcza dziewczyna, która nie miała łatwego życia. Mama wysyła ją z zaledwie kilkoma dolarami w kieszeni do babci, do Gotham. Niestety na miejscu okazuje się, że babcia niedawno zmarła, jednak na szczęście przygarnia ją Mama, najbardziej znana drag queen w Gotham. Wśród drag queen dziewczyna zyskuje wspólnotę na kształt rodziny, a w szkole chyba pierwszą w życiu przyjaciółkę - Ivy. 

Choć wydaje się, że do dziewczyny wreszcie uśmiechnęło się szczęście i jej jedynym problemem będzie pomoc Ivy w walce z rozpuszczonym, snobistycznym prezesem koła filmowego Johnem Kane'em. Niestety, wkrótce wszystko zacznie się sypać, gdy dzielnica, w której mieszka Mama i Harleen oraz w której wspólnotowy ogród prowadzi rodzina Ivy ma zostać poddany gentryfikacji. 

Harleen jest wściekła i bardzo, bardzo chce działać. Tylko jaką drogę powinna wybrać? Czy pracować wspólnie z Ivy nad poprawą warunków życia w sąsiedztwie, czy dołączyć do Jokera, który planuje zniszczyć Gotham, zaczynając od potężnych korporacji.

Tę powieść graficzną czyta się po prostu doskonale. Nastoletnia bohaterka jest charakterna, barwna i wyrazista, dlatego trudno jej się oprzeć. Podoba mi się też sposób prowadzenia narracji, jak to w komiksie - oszczędnej, a jednocześnie ciekawej ze względu na pierwszoosobowe komentarze do wydarzeń i odwołania do bajek, świetnie puentujące fabułę opowieści. Do tego żywy, barwny język dialogów nadają powieści młodzieżowego luzu i fantastycznie wpisują się w przekaz.

Piękna katastrofa podejmuje wiele ważnych dla młodych (i nie tylko) ludzi tematów. Mówi o potrzebie przynależności i zawieraniu przyjaźni. O odkrywaniu w ludziach dobrych i złych stron. O społecznych nierównościach, uprzedzeniach, a także ścieraniu się świata korporacji napędzanych żądzą pieniądza i ludzi ze społecznych nizin, którzy próbują oprzeć się ich naporowi. Mówi też o dojrzewaniu, szukaniu własnej tożsamości, konieczności dokonywania wyborów i ponoszeniu ich konsekwencji.

To opowieść równie przewrotna jak tytułowa bohaterka, bo przecież nie spodziewacie się niczego mniej,  jeśli znacie dojrzałe wcielenie Harley Quinn. Nie znajdziecie tu dydaktycznej historii o szlachetnej nastolatce, która niczym antyczna heroina przeciwstawia się ze szlachetną determinacją wszelkiemu złu. Harleen, która dopiero stanie się Harley, jest bystra i uśmiechnięta, ale też porywcza i nie zawsze podąża właściwymi ścieżkami. Jest przy tym urocza w swym nonszalanckim podejściu do reguł i choć nie umieścilibyście jej wśród wzorów do naśladowania, ma szansę przemówić do młodych odbiorców znacznie łatwiej i dobitniej. Popełnia błędy i uczy się na nich i w całym tym komiksowym przerysowaniu pozostaje prawdziwa i wiarygodna.

Komiks robi też wrażenie pod względem wizualnym. Steve Pugh przygotował naprawdę świetne rysunki. Jego kadry są dynamiczne i idealnie oddają klimat opowieści oraz charakter bohaterów, a ich styl bliższy jest ilustracjom książkowym niż uproszczonym wizualizacjom komiksowym. Świetna kreska, wyraźna mimika postaci, sporo jak na komiks szczegółów. Zdecydowanie przyciągają oko.

Mariko Tamaki stworzyła wartką, pełną zwrotów akcji opowieść, w której rozrywka w idealnych proporcjach miesza się z wartościowym przesłaniem. Świetnie akcentuje w swojej historii niesprawiedliwość współczesnego, napędzanego pieniądzem świata, zestawia też ze sobą zepsutych, zmanierowanych, pełnych uprzedzeń ludzi z grup uprzywilejowanych i barwnych, wymykających się ze sztywnych norm, ale pełnych dobra i życzliwości ludzi, którzy żyją gdzieś z boku, po swojemu. Do tego tworzy genezę znanej z komiksów DC bohaterki. Lektura sprawi masę frajdy czytelnikom, dla których to pierwsze spotkanie z Gotham, jak i tym, którzy DC pochłaniają namiętnie. Myślę, że także tym dojrzałym. No i to cameo na koniec!

Scenariusz: Mariko Tamaki
Rysunki: Steve Pugh
Tytuł: Harley Quinn. Piękna katastrofa 
Seria: DC Powieść graficzna 13+
Wydawca: Egmont

Egzemplarz recenzencki.