[#dlamalucha] Andie Powers, Jestem cichy [Frajda]

 

Zauważyliście, że choć często marzymy o tym, by dzieci bawiły się w ciszy, przyjmujemy za pewnik, że są one pełne energii i głośne. Podoba nam się, jeśli w kawiarni czy kinie dzieci siedzą spokojnie, ale kiedy spotykamy tak samo spokojne dziecko na palcu zabaw, w szkole, w otoczeniu innych, znacznie bardziej ekspresyjnych maluchów, z góry zakładamy, że jest nieśmiałe i - często - że trzeba je ośmielić i zachęcić do interakcji. Jednak nie zawsze wycofanie oznacza nieśmiałość. I o tym nam, dorosłym, ale też dzieciom ma przypomnieć książka Andie Powers Jestem cichy.

Wydawca przypomina, że to najlepsza książka dla dzieci 2022 roku według Goodreads. Jej bohaterem jest Emil. Emil nie jest nieśmiały – jest cichy. Nieśmiały i zestrachany może się wydawać najwyżej na zewnątrz – w środku kipi w nim wyobraźnia. Choć dorośli, a nawet niektóre dzieci, widzą w Emilu zahukanego chłopca, który w klasie nigdy nie podnosi ręki, my wiemy, że z Emila jest prawdziwy wilk morski, dzielny odkrywca i przyjaciel dzikich bestii.

Ta niewielka objętościowo kwadratowa książka w twardej oprawie zaprasza dorosłych i starsze przedszkolaki do spotkania z Emilem i spojrzenia nie tylko na to, co widać gołym okiem. W głowie spokojnego i małomównego chłopca nieustannie rozgrywają się niesamowite rzeczy. Kryje się tam ogromna wyobraźnia, zdolna do wymyślania nietuzinkowych przygód i historii. Nikt nie podejrzewa, ile pomysłów ma chłopiec i ile wiedzy na różne tematy, ponieważ w jego naturze nie leży wypowiadanie ich na głos.

Andie Powers przypomina nam wszystkim, dużym i małym, że różnimy się między sobą. Część czerpie energię ze społecznych interakcji i uwielbia wypowiadać na głos to, co myśli czy czuje. I owszem, są osoby nieśmiałe, które potrzebują odrobiny zachęty, by włączyć się w ten społeczny, ekspresyjny nurt, ale są i takie, które najlepiej czują się same ze sobą lub w niewielkim towarzystwie. I bynajmniej nie jest to ich wadą ani nie stanowi dla nich problemu. Ich wewnętrzne życie jest bardzo bogate, a przyjaźnie równie udane. Tyle że otoczenie nie zawsze potrafi to pojąć.

Powers w prosty, nieprzegadany i przystępny sposób wyjaśnia, że cichy nie zawsze oznacza nieśmiały. Daje też introwertycznym dzieciom poczucie, że nie są gorsze od innych. To ich naturalna cecha i mogą świetnie funkcjonować z zgodzie ze sobą. Pokazuje, że ciche osoby w ekstrawertycznym świecie często pozostają niezrozumiane, ale też uczy pozostałych, że cisza bywa piękna i wartościowa. To taka książka z ważnym przesłaniem, które adresowane jest do każdego, cichego czy głośnego dziecka, by lepiej rozumieć innych ludzi lub siebie. Ale też do dorosłych, którzy często zapominają, że nie wiedzą wszystkiego o drugiej osobie i nie powinni zakładać, że są nieomylni w tym względzie. 

Ilustracje Betsy Petersen nie zrobiły na mnie zbyt dużego wrażenia. Są raczej proste, trochę monotonne, choć dość dobrze uzupełniają warstwę tekstową, jednak nie jest to książka, której strona wizualna wzbudza wielki zachwyt. Jednakowoż jej przesłanie i prosty sposób, w jaki przedstawia temat, sprawiają, że warto się nią zainteresować.

Autor: Andie Powers
Tytuł: Jestem cichy 
Ilustracje: Betsy Petersen
Tłumacz: Paweł Beręsewicz
Wydawca: wydawnictwo Frajda

Egzemplarz recenzencki.